تعیین خصوصیات صنعت گردشگری در راهبری ایده آل فرایند جهانی شدن

 

 

جهانی شدن، فرایند گریزناپذیری است که بروندادهای مبتنی بر واقعیات در آن، با مفاهیم و انتظارات ایده آل از آن متفاوت است. کشورهای توسعه یافته با مدیریت سرمایه های کلان و نهادهای بین المللی، رهبری فرایند جهانی شدن را در اختیار داشته و آنرا به سمتی سوق می دهند که بالاترین انتفاع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نصیب آنان گردد. از اینرو مشارکت جدی و موثر کشورهای در حال توسعه، جهت پرهیز از اضمحلال در فرایند کنونی جهانی شدن، امر حتمی و لازم است. صنعت گردشگری می تواند با تکیه بر توانمندیها و خصوصیات درونی اش، زمینه ساز مشارکت فعال کشورهای در حال توسعه، در راهبری ایده آل فرایند جهانی شدن باشد. تبعیت از نظام پراکنده جغرافیایی در توزیع جاذبه های گردشگری، ارزشمندی خرده فرهنگها به عنوان جاذبه و محصول مورد تقاضا درگردشگری، غیر منقول بودن جاذبه ها و منحصر بودن فضای جغرافیایی، پیروی از حق مالکیت فرهنگی، جلوگیری از تمرکز زدایی در انباشت و تسهیل چرخش سرمایه، ایجاد ضریب گسترده تکاثری، ابزار تنظیم رقابت و کاهش کنترل انحصار، ایجاد اشتغال و نهایتا ارائه محصولات از جنس خدمات، از جمله مهمترین خصوصیات صنعت گردشگری در راهبری ایده آل فرایند جهانی شدن می باشد. بنابراین لازم است کشورهای در حال توسعه با گسترش صنعت گردشگری نسبت به مشارکت در راهبری ایده آل فرایند جهانی شدن اقدام نموده و سهم انتفاع خود را از فرصتهای ایجاد شده به حداکثر برسانند.